Het begijnhof in het midden van de stad is een oase van rust. De mooie binnenplaats is omringd door 47 bakstenen woningen. Begijnen zijn vrouwen die leefden als alleenstaanden en deel uitmaakten van een gemeenschap. Mannen werden begarden genoemd. Ongehuwde, monastieke vrouwen woonden hier in een hechte gemeenschap, maar lagen nooit de eed af en genoten daarom van meer vrijheid dan nonnen.

De geschiedenis van het Begijnhof in Amsterdam

In de 14e eeuw werd het indrukwekkende begijnhof in Amsterdam gebouwd. Oorspronkelijk waren alle huizen van hout. Echter, door een brand in de 18e eeuw, toen op één na alle huizen waren afgebrand, werden alle huizen herbouwd met baksteen. Alleen het overgebleven huis is blijven staan en behoort tot een van de twee oudste houten huizen in Amsterdam.

In de 16e eeuw was het katholieke geloof verboden, maar aangezien de huizen in het begijnhof in privébezit waren, mochten de dames hun geloof voortzetten, alleen de kapel werd gesloten. Aangezien het begijnhof was afgesloten bouwde men in het hof een schuilkerk.

Een van de bekendste begijnen was Cornelia Arens. Zij wilde na haar dood in de goot worden begraven, maar werd tegen haar wil in begraven in de kerk. De volgende dag werd haar kist gevonden in de goot en men besloot hier haar laatste rustplaats van te maken. De laatste Amsterdamse begijn stierf in 1971.

Over het Begijnhof Amsterdam

Het Begijnhof in Amsterdam, evenals de kapel, is dagelijks geopend van 9.00 tot 17.00 uur. In de kleine kapel leert u alles over het mirakel van Amsterdam. Een aantal families woont nog steeds in het hof, dus het is fijn als u er rustig gaat genieten.